Anne Babanın Karneye Tepkisi

17 Şubat 2014 Devamı

Anne Babanın Karneye Tepkisi, Kötü Karne, Kötü Karneye Ailenin Tepkisi, Anne Baba Kötü Karne Hakkında Ne Düşünüyor, Kötü Karneye Çocuğun Psikolojisi, Karneye Ödül, İyi Karneye Ödül

Hem anne babanın tepkisi hem çocuk tepkisi aile ilişkilerini belirliyor. Erişkinlerin çocuğa tepkisi değil, çocuğunda erişkinlere tepkisi önemli bir boyut. İlişki tek taraflı değil karşılıklıdır.

İyi bir karneye iyi bir tepki çocuğu mutlu eder. Ve çalışmayla ilgili motivasyonunu arttırır. Bu tepki hemen verilmeli, yani karne ödüllendirilmeli. Çünkü ödül o davranışı pekiştiriyor. Ödül bu anlamda önemlidir. İllaki maddi olması şart değil afferim bile bir ödüldür, sarılıp öpmek, çocuğun başını okşama, sevincini belli etme, gurur duyulduğunu belirtmek, çocuğun sevincine ortak olmak bile bir ödüldür.

Manevi ödüller, maddi ödüllerdir daha önemlidir.

Anne babanın kötü karne karşısındaki hayal kırıklığı
Karnesi kötü notlarla dolu bir çocuk üzgün bir çocuktur. Bunu bazı çocuklar çok göstermez. Ben klinikte bir çok çocuk görüyorum. Anne babası diyor ki umursamaz. Ama çocukla bireysel görüşme yaptığımda o çocuğun hiçte umursamaz olmadığını görüyorum. Bir çok alanda duyarlı olduğunu görüyorum.

Mutlaka umursamayan çocuklar vardır ama bir çok çocuk başarısızlığını önemsiyor ve bununla ilgili çaresiz kalıyor. Çaresizlik sonucunda çocuk, çalışıyor olmuyor, dikkatini dağınık dersin başında duramıyor. Bir süre sonra deniyorsunuz deniyorsunuz başaramadıktan sonra, çaresizlikte bırakırsınız buna öğrenilmiş çaresizlik deniyor. Psikolojide de vardır çok eski deneyler bunlar ; Köpeklere elektrik veriyorlar elektriğin şoku ile pozisyonunu değiştiriyor. Tekrar bir elektrik veriliyor, tekrar pozisyonunu değiştiriyor ama bir süre sonra elektrik verseniz de artık pozisyonunu değiştirmiyor. Çünkü hiçbir şeyin değişmediğini görüyor. Biz buna öğrenilmiş çaresizlik diyoruz.

Aynı şey öğrenciler için geçerli, deniyor olmuyor başında kalamıyor dersin ve bir süre sonra notlar kötü gelmeye başlıyor ve artık çaresiz olmuyor. Bundan sonra çocukta kaçma başlıyor. O ders artık çocuğun korkulu rüyası ve ondan kaçarak kurtulmaya başlıyor. En temel mekanizmalardan bir tanesi stres karşısında kaçmaktır. Aynı mekanizma burada da geçerlidir. Dersin üzerine gideceğine kaçarak çocuk baş etmeye çalışıyor.

Bu da aile tarafından umursamazlık olarak görülüyor. Umarsızlık, umursamazlık olarak görülüyor aile tarafında aslında umursamazlık değil.

Çocuklarda karne sendromu hakkında tüm merak ettiklerinizi buradan izleyebilirsiniz.

Kategori: Soru-Cevap